insan evi neresi ömür boyu bilemiyor kanımca...
insan uyanınca nerdeym ulan kim bu yanımdakiler diyorsa kesin o işte bir bit yeniği oluyor...
yok bahsettiğimin tek gecelik durumlarla hiç mi hiç alakası yok...
bi gün uyanıp ulan bu neden benim ailem dediyseniz,
yada uyanıp ulan ben neden bu herife aşığım diyorum ki, 2 yıldır çıkıyoruz ama ben onu hiç sevmemişim bile diyorsanız,
yada yada ulan ben niye evimde yapayalnız uyandım böyle ne yicem a.q. tek başıma otururum öğlene kadar-öğlen de lahmacun söylerim dediyseniz...
yada yada yada işinizin başında kağıtlarınızla uyuyakaldıysanız ve uyandığınızda işinizin suratına bakmak istemiyorsanız
daha da fenası işinizin başında kağıtlarınızla uyuyakaldıysanız ve uyandığınızda çevrenizdeki herkesin sizi mesleğiniz yüzünden terkettiğini gördüğünüzde çükünüze takmadıysanız ve işimi çok seviyorum lan diye haykırdıysanız ağlamaklı kahkahalarla
WELCOME TO THE SEASIDE!
paniğe gerek yok, kıyı iyidir...
kıyı bir karşılaşmadır...
karşılaşma iyidir...
eğer yüzyüze gelmeyeceksek bazı şeylerle, ne farkım var ceviz masamdan...
kıyıda vakit geçirmeyiz...
vakti başka yerlerde geçiririz aslında ve kıyıda yaşadığımız o anlık karşılaşma bize asır gelir nedense...aynaya bakmak gibidir...
sonra gerisin geri döneriz ev dediğimiz yerlerimize, hayat boşluklarımıza...tekrar kıyıya dönemk için belki de...
herkes bi gün o kıyıya dönecektir...
emniyet kemerleri kopsa bile, araçtan fırlasak bile gidecek bir kıyı hep olur, ama ambulansla, otobüsle, ama otostopla, ama tabanvayla...
Post a Comment